هم میهنان عزیزم:
سی
و چهار سال از وقوع انقلاب سیاه ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ میگذرد، انقلابی که با روی
کار آمدن یک رژیم ضد ملی ، چرخ های در حرکت ترقی و توسعه ایران را متوقف
کرد و طی این سالها با اشاعه خرافات و کهنه پرستی و در ستیز با علم و دانش
که لازمه زندگی امروز است ، در تقابل با خِرد گرایی و دانایی کوشید که
اندیشه های واپس گرایانه خود را به یک ملت با فرهنگ تحمیل کند و مملکت را
در شئون مختلف زندگی به فلاکت و بدبختی بکشاند.
این
رژیم دشمنی خود را با ملت ایران، با تعطیل نمودن دانشگاه ها و مراکز عالی
آغاز نمود و مانع ادامه خدمت استادان و دانشمندان با ارزش ایرانی گردید،
هزاران نفر از متفکرین ، اندیشمندان و نخبگان دلسوز ایران را از خدمت به
وطن بازداشت، تا زمینه را برای رشد نهادهای به اصطلاح انقلابی هموار سازد.
هم میهنانم:
جمهوری
اسلامی که موجودیت خود را با جهل و جنایت گره زده همواره کوشیده است که در
حفظ و بقای رژیم واپس گرای خویش و در ستیزه با تمدن و فرهنگ و هویت
ایرانی به عمر نکبت بار خود ادامه دهد.
آثار
مُخربِ این رژیم ایران ستیز امروز در همه شئون اجتماعی - اقتصادی - سیاسی
و فرهنگی کشورمان به خوبی مشـهود است. به ویژه ستیز با فرهنگ و تاریخ ملتی
کـه همـواره الگوی انسانیت، بشردوستی و شـــرف انسانی بـوده است و البتـه
جای خوشحــالی است کـه طـی این سالهـای تـاریک شور بختی، ایستادگی و
مقاومت ملی و فرهنگی شما ایران یاران به ویژه شیرزنان و جوانان برومند
ایران زمین، تلاش شوم این حکومت ضد بشری را در کمرنگ کردن هویت ایـرانی بی
اثرساخته و کوشش شما ایران دختان و گردآفریدها ، علی رغم ارعاب و سرکوب و
هجوم فرهنگ واپس گرایانه موجب گردیده تا نام ایران و هویت ملی ما زنده
بماند .
به
یاد آورید، بیش از بیست و پنج قرن پیش که فقر معنویت انسانهای خود کامه و
ویرانگر، جهانی را به کام جهل، بربریت و اسارت کشانده بود، این نیاکان پر
ارج ما بودند که به عنوان پیام آوران پاکی ها و راستی ها با تکیه بر باور
ایرانی به نیکی، انسان دوستی و احترام به آیین ها و سنت ها حتی در ورای
مرز های ایران زمین، صلح و دوستی و برابری و آزادی را به عنوان بُن مایه
خِرد و ارزش های والای انسانی بــه بشریت پیش کش نمودنـد و جهانی ساختند
آزاد و آبـاد که امـروز نمـود آن را در صخره های سخت و پایدار تخت جمشید ،
بیستون و نقش رستم و شکوه این فرهنگ و تمدن کهن را در آثار فردوسی طوس ،
حافظ ، سعدی و خیام و مولانا و نظامی گنجوی مشاهده میکنیم.
ما
فرزندان خلف این سرافرازان تاریخ هستیم و شایسته است آنچه در توان داریم
در راه حفظ شکوه تمدن و فرهنگ غنی سرزمینمان به کار گرفته و پرچم سرفرازی
مان را به نسلهای بعد بسپاریم .
هم میهنانم:
اینک
زمان آن فرارسیده است تا در یک همبستگی ملی ، موجودیت مُلک وملت را ، بر
هویت ملی خویش استوار گردانیم و در این شرایط سخت که جاه طلبی های رژیم
حاکم ،کشور جاودانی ما را به بحران های گوناگون کشانده و ما را به ورطه ی
یک جنگ ناخواسته خانمان سوز دیگر سوق میدهد، بیش از پیش در کنار هم به
چاره جویی بپردازیم و در خاک پاک ایران به جای کینه و نفرت ، به عشق و
دوستی و آشتی فکر کنیم و در پاسداری از مرزبوم و ارزش های والای انسانی
کوشا باشیم.
من
همبستگی میان هموطنانم را کلید رهایی ایران میدانم ، باور من این است که
استقرار حکومت مردم و قانون و شایسته سالاری ملت در گرو و تاکید بریک
تفاهم ملی امکان پذیر است.
بی
تردید هم دلی و هم گامی و یک رنگی ما را به پیروزی میرساند. من در این راه
خطیر و سرنوشت ساز که سربلندی ایران در گرو آن است در کنار شما هستم.
پاینده ایران
رضا پهلوی