۱۳۹۳ شهریور ۹, یکشنبه

نامه شاهزاده رضاپهلوی به جناب آقای رجب طیب اردوغان نخست وزیر جمهوری ترکیه درباره قتل احتمالی سید جمال حسینی


جناب آقای رجب طیب اردوغان
نخست وزیر جمهوری ترکیه



موضوع: قتل احتمالی سید جمال حسینی، کنشگر ایرانی حقوق بشر و حقوق پناهندگان

جناب نخست وزیر اردوغان

از سوی شورای ملی ایران مایلم گرمترین شادباش‌های خود را به مناسبت انتخاب شما به ریاست جمهوری ترکیه ابلاغ نمایم.
نتایج این انتخابات بازتابی از آرزوهای مردم ترکیه در راستای دموکراسی است. ایرانیان در سراسر جهان نیز آرزوهای مشابهی دارند. آنها خواستار دستیابی به یک دموکراسی سکولار در کشور خود هستند. از این رو ما آینده روشنی را در افق همکاری میان دو ملت همسایه می بینیم.
من با این نامه قصد دارم توجه شما را به احتمال ترور سید جمال حسینی یکی از بنیانگذاران خبرگزاری کنشگران حقوق بشر (هرانا) در نوشیر ترکیه جلب کنم. بنا به آخرین گزارش‌های رسیده از هرانا، جسد بیجان آقای حسینی،‌ پناهجوی ساکن ترکیه در روز چهارم اوت ۲۰۱۴ در آپارتمان خود در حالی که قطرات خون در محل به چشم می خورد کشف شد. وضعیت این مرگ مشکوک می نماید و  شواهد اولیه نشان از احتمال یک ترور سیاسی دارد. 
بخشی از این شواهد دال بر این دارد که آقای حسینی در جریان پیگیری درخواست پناهندگی خود در دفتر سازمان ملل در ترکیه بارها توسط ماموران امنیتی رژ‌یم ایران مورد تهدید قرار گرفته بود. 
در طول سه دهه گذشته دیکتاتوری دینی در ایران فعالانه در ترورهای سیاسی کنشگران حقوق بشری در خارج از ایران دست داشته و نگرانی ها و ترس هایی را در میان پناهجویان ایرانی در ترکیه برانگیخته است. چنین می نماید که جمهوری اسلامی فعالیت های تروریستی خود را از سر گرفته است.
شورای ملی ایران عمیقا نگران مسایل مشکوک و مرتبط با مرگ آقای حسینی است.
ما خواهان یک بررسی همه جانبه و دقیق درباره مرگ آقای حسینی فارغ از جوانب سیاسی امر هستیم.
از صمیم دل آرزومندیم که کنشگران حقوق بشری و دیگر کنشگران در تبعید،  بتوانند آزادانه و بدون هراس از تهدیدها، به  فعالیت های خود برای رسیدن به دمکراسی و حقوق بشر ادامه دهند؛ و پناه جویان و پناهنده ها، بتوانند در کشورهای میزبان در نهایت صلح و آرامش، زندگی تازه ای را آغاز کنند.

از شما برای توجه وِیژه به این مهم سپاسگزارم، و آمادگی خود را برای هرگونه همکاری در این راه اعلام می نمایم.
با احترام
رضا پهلویفارسی
رییس شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد
رونوشت: به آقای بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد

۱۳۹۳ مرداد ۱۳, دوشنبه

پیام شاهزاده رضا پهلوی به پاس سالگرد مشروطیت « دوره روشنگری »

بدون
شک عصر مشروطیت از برجسته ترین فصل های درخشان تاریخ کهن ایران است.
کارزاری که منجر به انتقال قدرت مطلقه به قدرت ملت در ایران شد. از یک سو،
به دنبال تاسیس «عدالتخانه» به ابتکار شماری از روشنفکران در اوایل قرن
بیستم، امنیت جان و مال مردم تامین شد. از سوی دیگر، با اوجگیری خواست های
اساسی نیروهای محرکه اجتماعی برای دستیابی به حکومت قانون و مشارکت مردم در
تعیین سرنوشت خود، در  امرداد ماه ۱۲۸۵، منجر به صدور فرمان مشروطیت از
سوی مظفرالدین شاه و گشایش مجلس اول شورای ملی شد.






به
دنبال گشایش مجلس شورای ملی، اولین قانون اساسی ایران توسط نمایندگان
تدوین و تصویب شد. با تقسیم قدرت و تعدد قوا، تحولات فرهنگی و اجتماعی
ایران آغاز شد و زمینه فعالیت های سیاسی برای مشارکت مردمی بازگردید. با
تبلور جامعه روشنفکری، روزنامه نگاران و نویسندگان، گردهمایی های مدنی و نه
هرج و مرج و شورش های کور، انجمن ها، سازمان های مدنی، جنبش حقوق زنان و
نفوذ گفتمان دگراندیشی در افکار عمومی شکل گرفت. این چنین بنیاد اندیشه ـ
constitutional ـ به مفهوم « مشروط به قانون » در مقابل ـ absolute  ـ به
مفهوم « قدرت مطلقه » در ایران شکل گرفت. پس از این دوره، فرایند سیاسی
کشور درمسیر گسترش نواندیشی، تجدد و روند مدرنیزاسیون قرار گرفت.






هرچند
پس از گذر بیش از یک سده از آغاز «دوره روشنگری» در ایران، دستاوردهای
جنبش مشروطه برای دستیابی به مردم سالاری و برقراری حکومت قانون، در چارچوب
قانون اساسی جمهوری اسلامی،  که رای یا «حكم حكومتی» رهبر فراتر از قانون
اساسی، برای تمام اركان حكومت «فصل الخطاب» است، به بن بست جدی روبرو
گردیده است. ولیکن تاریخ یک سده گذشته نشان می دهد که در جریان دوره
مشروطیت، بذر گفتمان دگراندیشی، دمکراسی خواهی، گیتی گرایی، برابری، مردم
سالاری و حاکمیت قانون در جامعه مدنی نهادینه شد و به رغم حکومت مستبد
جمهوری اسلامی، با تلاش آزادیخواهان و مدافعان حقوق مدنی و سیاسی شهروندی،
هرچند دشوار، پرچم مشروطیت همچنان برفراز افکار عمومی برافراشته است.






در
گشت و گذار انقلاب مشروطه در تاریخ ایران، یکی از وجوه ممیز و شاخص دوره
مشروطیت، تشکیل یک دولت ـ ملت پایدار در ایران بود. آنچنان که پس از واقعه
اسفناک انقلاب ارتجاعی اسلامی در کشورمان و سیر قهقرایی جامعه، همچنان به
شکل های گوناگونی دنبال می شود.






در
آستانه سالگرد فرمان مشروطه به باور من، برای دستیابی به « حاکمیت قانون »
در بالاترین هرم حکومت براساس احترام به حقوق فردی و اجرای حقوق شهروندی
در یک نظام قانونمدار، حضور فراگیر همه کنشگران و نهادهای مدنی حاضر در
صحنه در مسیر آشتی ملی، با بیان یک خواست مشترک « حق انتخاب شدن و انتخاب
کردن» از طریق برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه پس از انحلال قانون
اساسی جمهوری اسلامی می باشد.






یکی
از ابزارهای بنیادین دستیابی به دمکراسی پویا و پایدار، از یک سو، حضور
همیشه در صحنه نهادهای مدنی، در فرایند نظارت و سلامت تشکیل مجلس موسسان
برای تدوین قانون اساسی نوین سکولار، توسط نمایندگان منتخب واقعی مردم
خواهد بود. از سوی دیگر، حضور نهادهای نظارتی غیردولتی، بعنوان ابزاری در
پاسداشت ضمانت اجرایی قانون و مردم سالاری، ضامن پویایی و پایداری دمکراسی
در ایران فردا خواهد بود.






پاینده ملت بزرگ ایران




رضا پهلوی
فارسی